Op het vuur: NY-Clumsy style meatballs ’n spaghetti

“Go West”, wisten de Pet Shop Boys al begin jaren negentig, toen de Rode Duivels nog tegen een bal konden stampen en Justin Bieber niets meer was dan een iets sneller kloppend hartje was bij moeder Bieber. Het heeft eventjes geduurd, maar ondertussen is ook die kogel door de kerk: Clumsy en Mrs. Teaspoon trekken de grote plas over. New York, we komen eraan!

Om alvast in de sfeer te komen, stond deze klassieker op tafel. Klassieker toch voor iemand als Clumsy die opgroeide met maffiafilms waar la mama op zondag de godfather en z’n capo’s ‘mietboals ’n spughe’i’ serveren. Nog zo’n televisionele herinnering aan het gerecht komt uit een film – maar hoe heette die ook al weer? – over twee Italiaanse broers die hun kans wagen in het beloofde land en in NY een Italiaans restaurant openen. Alleen blijkt niemand in de States geïnteresseerd in hun authentieke keuken en krijgen ze – tot grote frustratie van de kok – steeds de vraag naar “real italian food, meatballs ’n spaghetti, you know?”. Heerlijk filmpje in mijn herinnering.

Nodig voor 2 oceaanstomers:

250 gram pasta (in dit geval cappellini)

1 fijngesneden sjalotje

1 teentje look

2 italiaanse chipolata’s

1 blik tomaten in blokjes

rode wijn azijn

handvol verse basilicum

zachte ricotta

chili, oregano, tijm, peper en zout

Zet een ruime pan water op voor de pasta. Stoof ondertussen de sjalot en look in wat olijfolie. Voeg de kruiden en tomaten toe. Als de tomaten saus kookt, giet je er een geutje azijn bij en laat je rustig verder pruttelen. Ondertussen nijp je het vlees uit de chipolata’s en draai je er balletjes van. Braad deze aan in een pas. Als ze goed bruin zijn, kan je de tomatensaus toevoegen. Ondertussen is ook je pasta gaar. Giet deze af en pleur er de saus over. Afwerken met verse basilicum en wat zachte ricotta.

Op het vuur: niet-zo-heel-erg-geheime tomatensaus

De al dan niet aandachtige lezer heeft het misschien al gemerkt: Clumsy heeft iets met tomatensaus. En waarom ook niet? Het is klaar voor je mamma mia kan zeggen, is gezond en met wat pasta en scampi’s of inktvis bereidt zelfs de grootste keukenkluns een classy snelle maaltijd. Ideaal dus als je in de week snel iets moet maken, geen inspiratie hebt en toch lekker wil eten. Of als je dat prachtig nieuw lief wil bewijzen dat je best wel iets kan in de keuken.

 

 Vergis u overigens niet: dit soort recepten is in bepaalde middens goud waard. Elke Italiaanse mamma maakt haar eigen tomatensaus en beschermt het recept met have, goed en als het moet bloed- en eerwraak. Bij gebrek aan have, goed, wraak- en eergevoelens; deel ik mijn versie van dit recept met plezier aan de mensheid. Ik hoop dan ook dat jullie ervan kunnen genieten.

 

Recept:

Nodig: tomatenblokjes uit blik (als je tijd teveel hebt, mag je natuurlijk ook tomaten pellen, ontpitten en in blokjes snijden), sjalotje, look, verse kruiden (tijm, oregano, basilicum, marjolein, wat je maar hebt), olijfolie, peper, zout, chilipoeder, rode wijn azijn.

Snipper je sjalot (ik gebruik soms ook een gewone ui of een rode ui, hangt er van af wat we nog liggen hebben) en look. Warm wat olie op in een sauspan en laat die twee glazig worden. Voeg er dan de tomaten aan toe, samen met de kruiden (als je basilicum gebruikt, hou die nog even apart). Je kunt de kruiden er zo inflikkeren of er een bouquet garni -voor de leek: een busseltje – van maken: kies maar. Kruid verder met wat peper en zout en een klein beetje chilipoeder. Breng dat geheel aan de kook en als het goed pruttelt, giet er dan een klein geutje rode wijnazijn bij. Als die verdampt is, mag je het vuur wat lager draaien. Laat de saus nu nog wat inkoken terwijl je de pasta kookt en je scampi’s of inktvis bakt en je hebt een heerlijke tomatensaus. Doe er je basilicum pas helemaal op het eind bij, anders kookt die en dat is niet zo mooi noch lekker. Smakelijk!

Ook lekker: Doe er wat room bij en je krijgt een heerlijke tomatenroomsaus. Zwarte olijven voor een griekse toets, lekker met lam. Of nog wat meer chilipoeder als je houdt van pikant. Of geraspte parmezaan als je er een cheesy sausje van wil maken. Je kan er echt alle richtingen mee uit.

Is getekend: The Clumsy Chef

Op het vuur: Pasta alla Norma

 

Sicilië, de bal aan de voet van de Italiaanse laars. Een heetgeblakerd eiland, waar men voor een vendetta meer of minder z’n hand niet omdraait. Gelukkig voor ons ook een eiland waar ze weten wat lekker eten is. Een eiland, midden in de Middellandse Zee: mediterraner wordt het zowat niet. Dit recept is niet alleen verdomd eenvoudig om maken, het is ook overheerlijk. Bovendien, voor de veggies hier, volledig vis- en vleesvrij!

Dit recept vond ik – once again – bij Jamie Oliver waarna ik het zelf een klein beetje heb aangepast. Ik weet dat het lijkt alsof we niets anders lezen dan ’s mans kookboeken, maar ik beloof bij deze op mijn plechtig communiezieltje dat er nu minstens een maand niets meer zal verschijnen uit zijn boeken. Hou er alleen rekening mee dat ik een stuk minder katholiek ben dan de gemiddelde siciliaan…

Recept:

Nodig voor 4 zuiderse temperamenten: spaghetti, 2 aubergines, 2 blikken gepelde tomaten, 2 sjalotjes, geperste look, rode wijn azijn, véél olijfolie, verse basilicum, oregano en tijm

Kook de pasta. Snij de aubergines in lange vingers en bak ze in een pan met lekker wat olijfolie en veel oregano. Als ze allemaal gebakken zijn, zet ze dan opzij en maak je tomatensaus. Stoof de ajuintjes en look tot ze glazig zijn, gooi er de tomaten bij en kruid met thijm, oregano, peper en zout. Een het begint te koken, doe er dan een geutje rode wijn azijn bij en voor wie het lust een snuifje pili. Laat het allemaal wat inkoken tot je pasta klaar is. Giet de pasta af en voeg er de tomatensaus, de aubergine en de fijngesneden basilicum bij. Roer alles goed door elkaar en schep het op vier borden. Strooi er wat zachte ricotta over en klaar is kees.

Is getekend: The Clumsy Chef