Kortrijk ligt aan de zee!
Ik zie en hoor de draaiende ogen en hopeloze zuchten van West-Vlaamse lezers virtueel door mijn scherm priemen. Maar deze keer heeft het geografisch-niet-zo’n-groot-licht-Mrs. Teaspoon wel gelijk! Stad Kortrijk ligt aan de zee, meerbepaald in Oostende.
Na een dagje fietsen van de ene naar de andere Beaufort-bezienswaardigheid zoeken we voor onze 11-koppige groep schilders en kunstliefhebbers een plaats in een waaier van Oostendse horeca. Ondanks de crisis zitten de resto’s goed volgeladen en duurt de zoektocht langer dan verwacht. De voeten gaan steeds trager en plots staan we stil voor een ultrakorte menukaart. “Friet met mosselen? Iedereen akkoord?”
Om de kortheid van de menukaart te bewijzen.
Enkele weken na ons bezoek herinner ik ze nog prima.
Voorgerecht: Garnalen of Vissoep
Hoofdgerecht: Tong met friet, Mosselen met friet, Pladijs met friet, Pladijs met garnalen en friet of Steak met (met lookboter of champignons) en friet
Ariane: “Mosselen, met friet!”
Serveuse: “Er zijn geen mosselen”
Wim: “Duvel”
serveuse: “Hebben we niet, enkel Maes”
Michael: “Cola”
serveuse: “Hebben we niet, enkel limonade”
Na wat zoeken wat ze wél hebben in hun voorraadkasten wordt er wijn, water, steak en vis besteld… met friet. Het interieur is zalig fout. Net alsof je bij je grootmoeder in de living zit. De pot mayonaise staat vooraan in het restaurant en de serveuse schept gulle scheppen in kommetjes die ze al meteen op onze tafel komt zetten. De fles wijn krijgen we tesamen met de flesopener en een aantal glazen. Bestek wordt rondgedeeld zonder al teveel gène. De no nonsense mentaliteit is leuk en we kunnen er goed om lachen.
Ook het eten smaakt lekker en eerlijk. De steak is goed gebakken, de champignons vers en de frieten zijn dik. De mayonaise is hoogstwaarschijnlijk zelf gemaakt en valt bij onze devoslemmens-liefhebbers wat minder in de smaak. Volgens Wim kan je met deze mayonaise schilderen. Daar hebben de schilders onder ons meteen oren naar.
Recept om te schilderen met mayonaise:
Men neme een tube olieverf en ene kom mayonaise (liefst dus deze die hier op tafel werd gezet). Men menge de twee substanties onder elkaar. Men verkrijge een “verf” die kan gebruikt worden op waterbasis…
Eens buiten ligt de zee slechts enkele meters verder. Zo zie je maar, Kortrijk ligt aan de zee!
The Clumsy Chef 
En toen zei die René tegen ons : koffie moet je maar op een ander gaan drinken, cafés genoeg.
Het valt niet altijd zo goed mee. Een ietwat negatievere ervaring met De Stad Kortrijk vind je op http://restoranthits.blogspot.com
Gisteren bezocht.
Gisteren bezocht.
Hadden geen mosselen….’t is het seizoen niet van de mosselen.
Wijn? één soort. Kermiswijn… van zodra ontkurkt ruik je het schietkraam. Servies gekocht op de rommelmarkt. Spuitwater van den Aldi. De olie druipt van je te kleine bord waarop een gebakken pladijs hangt. Dikke verbrande frieten. Voldoende sla en tomaten op je bord gekieperd.
Na 30 minuten hebben wij ons voorgerecht en gerecht binnen, 81€ lichter (voor 2 personen) en staan wij opgelucht dat wij buiten zijn, terug op straat.
Een regelrechte afknapper. Jammer voor Kortrijk van de naam.
Ik vermoed dat René al lang stinkend rijk geworden is, en ferm lacht met de klanten die reclame maken met zijn ‘zalig foute zaak’.
Tot nooit meer.
Zeer onterechte opmerking. Wie denk je eigenlijk dat je bent? Respectloos? Of ben je jaloers op het succes van René? Ik zou mij eerst even volwassener gaan gedragen voor je zo’n zever op het internet schrijft!
Zaterdag 08/01/2011 bezochten we dit “restaurant”,,,?????
Ik kan me jammer genoeg alleen maar aansluiten bij Willem Velghe. Niet te vreten!!!!
Het restaurant zag er gezellig uit en inderdaad een beetje alternatief.
Het eten was een voorbeeld van hoe het niet moet. We begrijpen niet dat hier veel volk over de vloer komt. Waarschijnlijk maar voor één keer . Mij zien ze er in ieder geval nooit terug.
Dit was gewoon een RAMP…samen met met de andere tafelgenoten dachten we dat dit één of andere grap was voor VERBORGEN CAMERA…en neen Jambers was hier nog nie geweest….
wij zijn uit oostende zelf en kennen de zaak behoorlijk, De zwarte man zoals hij ooit omschreven werd door de Morgen (Rene) trekt het hem gewoon niet aan, geld genoeg,nog vrouw, kind nog kraai.Gewoon een boertige mens zowel tegen klanten als zijn personeel. Vroeger gingen we eens een biefstuk of tong eten met vette frieten, tkan soms wel eens smaken,geen culinaire hoogstandjes….
Onbegrijpelijk hoe daar soms ‘bekende’ mensen komen,waar de Rene dan met de nodige theater serveert, achter de muur zie je dan een ander gedrag,leuk om te observeren…..
wij bleven weg, omdat de plaats al te veel door binnenlanders bezocht wordt die blijkbaar voor meegebrachte vrienden willen tonen dat zij ook zelf den mayonaise uitscheppen of een drankje uit de frigo halen……
op zijn oostends gezegd : dan ist spel naar den kl…….
Volledig eens met de negatieve reacties: zwaar overroepen hok, vettig eten, boertige bediening, ongezellig en goedkoop is het ook al niet. Ik hou nochtans van pretentieloze restaurants die zich concentreren op de kwaliteit van hun product, en ga dan ook met veel plezier naar frituur Kombuis.
Ik heb de stellige indruk dat Stad Kortrijk vooral populair is bij zelfkastijders en mensen die krampachtige hippigheid als levensdoel hebben.
Vrienden uit Gent hadden ons dit restaurant aangeraden en omschreven als “puur”, “autentiek”, etc. … Jammer genoeg kan ik alleen maar de negatieve commentaren beamen. Dat de bediening niet zo professioneel is, vind ik niet eens zo erg. Dat hoort een beetje bij dat soort zaken. Veel erger vind ik het afschuwelijk vettig eten dat je op je bord krijgt. Ongelofelijk hoe mensen blindelings dit soort hypes volgen en mee in stand helpen houden.