Als Mrs. Teaspoon de recepten uit haar kakschool-jaren hier tussen zwiert, kan er geen twijfel over bestaan of ik mag net hetzelfde doen. Voor sommige kinderen is het feest als er frietjes op het menu staan, de koekendoos openstaat of oma zich weer eens verstopt had achter een berg snoepgoed, als mama Clumsy dit op tafel zette, ging bij Clumsy en zus Clumsy het dak er onherroepelijk af. We waren zelfs bereid eindelijk de armen uit de mouwen te steken! Het gras afgerijden, onkruid wieden, kamer opruimen: het ging allemaal een stuk vlotter als we wisten dat de belangrijkste voedingswaarde van het middagmaal uit een blik Zwan-worsten kwam. Gezond? Hell no. Lekker? Ik kijk smachtend uit naar avonden dat ik alleen moet eten om dit toch nog eens klaar te maken. Want zoals het hoort met dit soort gerechten: je lief lust het niet. Echt waar, wat je lekker vond als kind; je al dan niet inwonende partner moet er niets van weten. Ik trek m’n neus op bij de zoete brij die ze zob vereert, zij gaat over haar nek als ze nog maar denkt aan een tomatensaus zoals die hier wordt gefabriceerd. Gelukkig moet ze af en toe een naar een kapper die blijkbaar enkel ’s avonds werkt…
Recept:
Nodig voor een viertal hongerige belhamels: spaghetti, melk, boter, bloem, blik tomatenconcentraat, blik zwan-worstjes (En niets anders dan Zwan zeg ik u!)
Kook de spaghetti. Maak dan een gewone witte saus: laat de boter smelten in een pot, doe er een eetlepel bloem bij en roer goed door elkaar. Doe er dan beetje bij beetje de melk bij tot je een gladde saus hebt. Flikker er nu het blik tomatenconcentraat en de worstjes bij die je eerst vakkundig in korte stukjes hebt gesneden. Draai alles door de pasta en maak je klein mannen gelukkig!
Wat vond u ervan?