Things just got interesting…

Of hoe niets doen op het werk plots interessant kan worden…

Tijd om even in de biechtstoel te kruipen. Ik hou van ontbijten. Geen haar op m’n hoofd – en ik beschik tot nader order nog steeds over een belachelijk weelderige haardos – dat eraan durft te denken zonder ontbijt de dag te beginnen. Door omstandigheden beperkt dat ontbijt zich meestal tot enkele boterhammen en een glas water of fruitsap. Maar als er nog een halve pizza durft rond te slingeren, geheid speel ik hem naar binnen. Hetzelfde voor die halve lamsbout die overbleef en het slaatje dat nog in de koelkast staat. Om maar te zeggen dat een stevig ontbijt er bij mij altijd in gaat.

Het zal dan ook niet helemaal vreemd klinken als ik zeg dat ik dol ben op het klassieke Engels Ontbijt. Inderdaad, ik schrijf het met hoofdletters. Eieren, spek, ham, worsten, champignons en tomaten: bring ‘em on! Alleen voor de bonen durf ik passen. En daar is mijn sociale omgeving blij voor. Heel blij. Nu moet ik diezelfde omgeving er nog van overtuigen mijn liefde voor het uitgebreide ontbijt te delen. En ik denk dat ik net gevonden heb hoe.

Hiermee:

 

En durf te beweren dat je nu niet als een losgeslagen wervelwind in de meer verlaten regio’s van de VS naar de winkel stormt om het nodige op de kop te tikken! Wat dat is vind je bij Elisabeth.

Mrs. Teaspoon: morgen, ontbijt op bed!

Is getekend: The Clumsy Chef